Ramazan ayının Nevruz Bayramı ile çakışması, Afganistan'a özgü Yedi Meyveli Hoşaf (Haft Mewa) geleneğini yeniden gündeme getirdi. Bu özel hoşaf, kıştan bahara geçişin ve baharın gelişinin bir sembolü olarak kabul edilir. Hazırlıkları günler öncesinden başlayan Nevruz kutlamalarında, buğday çimlendirme ve bahar temizliği gibi ritüellerin yanı sıra, Haft Mewa hoşafı da önemli bir yer tutar. Hoşafın temelini oluşturan yedi farklı kuru meyve, Farsça'da 'yedi' anlamına gelen 'haft' kelimesiyle özdeşleşmiştir ve bu özel lezzetin adını oluşturur.
Haft Mewa'nın hazırlanışı, kuru meyvelerin özenle seçilmesi ve doğru bir şekilde bir araya getirilmesiyle başlar. Genellikle 'S' harfiyle başlayan kuru meyveler tercih edilir; kırmızı, yeşil ve siyah üzüm çeşitleri, kuru elma, iğde, kuru kayısı ve bazen de kuru erik kullanılır. Meyveler, hoşafın lezzetini ve aromasını zenginleştirmek için günler öncesinden ıslatılır. Bu süreçte, meyvelerin özleri suya karışır ve hoşafa eşsiz bir tat verir. Son aşamada ise, badem, ceviz ve fıstık gibi kuru yemişler eklenir, böylece hoşafın besin değeri ve lezzeti artırılır.
Haft Mewa'nın hazırlanışı, sadece bir tarif olmanın ötesinde, kültürel bir ritüeli ifade eder. Hoşafın yapımında kullanılan malzemeler ve uygulanan yöntemler, geleneksel yöntemlere bağlı kalır ve kuşaktan kuşağa aktarılır. Bu özel lezzet, Nevruz kutlamalarının vazgeçilmez bir parçasıdır ve baharın coşkusunu ve bereketini simgeler. Hazırlanışı sırasında kullanılan baharatlar ve isteğe bağlı olarak eklenen gülsuyu veya portakal çiçeği suyu, hoşafa farklı aromalar katarak lezzetini zenginleştirir.
